Skip to content
Menu
Ogród Maryli Blog
  • O blogu
  • Portrety roślin
  • Instagram
  • Kontakt
Ogród Maryli Blog
Wilczomlecz mirtowaty

Wilczomlecz mirtowaty – płożący sukulent

Opublikowano 28 maja 2023

Niepozorny sukulent płożący się pomiędzy kamieniami naszego skalniaka tworzy mistyczny obraz. Wilczomlecz mirtowaty jest rośliną mało znaną, której sylwetkę chcemy dziś przybliżyć, gdyż niewątpliwie może być ozdobą wielu ogrodów.

Wilczomlecz mirtowaty

Wilczomlecz mirtowaty – Mała charakterystyka

Jest to roślina pochodząca z rejonów od południa Włoch, aż po Turcję. Rośnie tam na wolnych przestrzeniach, w pełnym słońcu. Wilczomlecz mirtowaty jest zaliczany do rodziny sukulentów płożących. Jego charakterystyczną cechą są długie pędy wykładające się na ziemi, z małymi liśćmi w kolorze srebrzysto-niebieskim. Pędy mogą dosięgać nawet do 20 centymetrów długości. Kwitnie koło kwietnia – maja licznymi żółtymi kwiatuszkami, które nie są specjalnie okazałe, natomiast przyciągają wiele owadów.

Wilczomlecz mirtowaty

Wilczomlecz mirtowaty – Wymagania

STANOWISKO: absolutnie słoneczne.
WODA: roślina jest dość odporna na suszę i wystarczą jej jedynie opady atmosferyczne. Natomiast przy dłuższych okresach suszy należy podlać.
ZIEMIA: wilczomlecz ten rośnie w każdej ziemi, w szczelinach, na piasku, na rabacie.
NAWORZENIE: nie ma potrzeby nawożenia.
MROZOODPORNOŚĆ: u nas jeszcze nigdy nie przemarzł i nie było potrzeby go przykrywać na zimę.

Wilczomlecz mirtowaty
Młoda roślinka

Jak ciąć wilczomlecz, aby kwitł?

Nasze początki z tą rośliną były trochę trudne. Nie wiedziałyśmy, że wilczomlecz mirtowaty kwitnie na zeszłorocznych pędach, a te pędy, które przekwitły samoistnie umierają. Potem wszystko to zaobserwowałyśmy i zastosowałyśmy cięcie. Cięcie to wykonuje się na pędach, które przekwitły i nie rozsypały jeszcze nasionek. Takie pędy tniemy jak najbliżej ziemi, gdyż nie są one już roślinie potrzebne. Gdy spojrzymy na roślinę, od razu widać te, które są młode oraz te starsze.

Wilczomlecz mirtowaty
Nasiona
Wilczomlecz mirtowaty - młode
Młode pędy

Przez długi czas rósł u nas tylko jeden krzaczek wilczomlecza, gdyż tak zapędziłyśmy się w odkryciu jego cięcia, że nie zostawiałyśmy żadnych kwiatostanów. Teraz zostawiamy ich ze 2-3, dokładnie tak samo jak z ciemiernikami, aby nasiona rozsiały się samoistnie i wyrosły na następny rok. Jest to roślina, która idealnie uzupełnia lub kontrastuje z roślinami na skalniaku.

Wilczomlecz mirtowaty
Tu doskonale widać młode.
Wilczomlecz mirtowaty
A tutaj lekko się schowały w cieniu funkii.

A co jeśli pozostawimy rośliny same sobie?

Rośliny pozostawione swojemu cyklowi najlepiej udają się w uprawie. Gdy już wyrosną w jakimś miejscu możemy mieć pewność, że będą tam pięknie rosły. Wystarczy tylko kontrolować ich ilość, aby nie zawładnęły całą przestrzenią. Tak dzieje się z kilkuletnimi roślinami – czarnuszką, jeżówką, firletką krwistą – posadzona raz, pozostawiona dla nasion będzie w tym miejscu rosła przez długie lata. Czasami konieczne jest przerywanie ich rozwoju, bo są anemiczne. Wilczomlecz mirtowaty idealnie wpisuje się w zasadę „Zostaw. Niech rośnie gdzie i jak chce.”.

Wilczomlecz mirtowaty
Doskonale widoczne są tu delikatne kwiaty wilczmlecza.

Przesadzanie wilczomlecza

Sukulenty są raczej roślinami wdzięcznymi jeżeli chodzi o przesadzanie. Jeśli chcielibyśmy go przesadzić w inne miejsce to należy to wykonać, gdy rośliny są jak najmniejsze. Wtedy mają nie za duży korzeń, który w przypadku tej rośliny jest palowy. Podczas jego uprawy zobaczyłyśmy, że potrafi głęboko się korzenić, a korzeń jest w roślinie najważniejszy – nie możemy go uszkadzać.

Wilczomlecz mirtowaty
Wilczomlecz mirtowaty

Na koniec pamiętajcie, że jesteśmy tu w razie jakichkolwiek pytań. Zapraszamy do poprzednich artykułów
– Ekologiczne preparaty na szkodniki – DIY,
– Męczennica błękitna – wszystko o uprawie,
– Drzewa na start – dla początkującego ogrodnika.

4 komentarze do “Wilczomlecz mirtowaty – płożący sukulent”

  1. ot tak pisze:
    5 czerwca 2023 o 23:32

    ciekawie napisane, pięknie i fachowo zilustrowane fotografiami. Wdzięczna i ładna roślinka. Może jeszcze tylko dorzucę – choć chyba każdy wie, żeby uważać na sok z wilczomlecza i nie zatrzeć zwłaszcza oczu. A teraz wilczomleczowa dykteryjka : D
    kiedyś sadziłam na skalniaku – nie ma go już (skalniaka) – i moja babcia, jak go zobaczyła, to nie wytrzymała i mówi tak: „a po coś to badyle tu wsadziła?!” , bo w okolicy rósł sobie wilczomlecz (nie był co prawda mirtowaty – jakowyś inny, ale zawsze też mi się podobał), podobnie jak lnica i cykoria podróżnik, na miedzach i łąkach, więc większość osób raczej go z ogródków wyrywała, no ale babcia w końcu stwierdziła, że nawet ładny i niech tam sobie już zostanie :- )

    Odpowiedz
    1. Dominika Marzec pisze:
      8 czerwca 2023 o 17:49

      Bardzo dziękujemy za komentarz! Babcie potrafią być bardzo dosadne 🙂
      Pozdrawiamy serdecznie!

      Odpowiedz
  2. ot tak pisze:
    5 czerwca 2023 o 23:50

    i jeszcze zapytam: roślinki na 7 i 6 fotografii: zwłaszcza ta jaśniejsza okrągła kępka z drobniutkimi listkami (po prawej stronie ślicznego białego korzenia) to może hebe? (aaa może by tak kiedyś któryś z kolejnych artykułów jej poświęcić? bardzo bym była wdzięczna za podzielenie się wiedzą i doświadczeniem także w jego kwestii). Pozdrawiam serdecznie 🙂

    Odpowiedz
    1. Dominika Marzec pisze:
      8 czerwca 2023 o 17:55

      Niestety to nie jest hebe, a firletka. W naszych zasobach nie mamy hebe, ale może się zainspirujemy i nabędziemy, kto wie? 🙂
      Pozdrawiamy serdecznie!

      Odpowiedz

Dodaj komentarz Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ostatnie wpisy

  • Rozchodniki – uprawa, rozmnażanie, sadzenie
  • Skalniak – Jak go zrobić?
  • Ćma bukszpanowa – ewolucja szkodnika
  • Jeżówka – uprawa, wymagania
  • Rośliny z in-vitro

Najnowsze komentarze

  • Dominika Marzec - Jeżówka – uprawa, wymagania
  • Dominika Marzec - Skalniak – Jak go zrobić?
  • Barbara - Jeżówka – uprawa, wymagania
  • Ewelina - Skalniak – Jak go zrobić?
  • niezbytpozno - Ćma bukszpanowa – ewolucja szkodnika

Kategorie

  • Bez kategorii
  • Portrety roślin

Archiwa

  • wrzesień 2023
  • sierpień 2023
  • lipiec 2023
  • maj 2023
  • kwiecień 2023
  • marzec 2023
  • luty 2023
  • styczeń 2023
  • grudzień 2022
  • listopad 2022
  • październik 2022
  • wrzesień 2022
  • sierpień 2022
  • lipiec 2022
  • czerwiec 2022
  • maj 2022
  • kwiecień 2022
  • marzec 2022
  • grudzień 2021
  • listopad 2021
  • październik 2021
  • wrzesień 2021
  • sierpień 2021
  • lipiec 2021
  • czerwiec 2021
  • maj 2021
  • kwiecień 2021
  • marzec 2021
  • luty 2021
  • styczeń 2021
  • grudzień 2020
  • listopad 2020
  • październik 2020
  • wrzesień 2020
  • sierpień 2020

Tagi

begonia berberys Bratki budleja budleje bukszpany canna ciemierniki dalie drzewa Fuksja funkie Hortensja Hortensja pnąca jesienne rośliny jesień jeżówka Koleus kompost kompozycje krokusy magnolia niecierpek pelargonia porady porady dla początkujących ogrodników porady ogrodnicze Powojnik prymule przygotowania do wiosny pszczoły rabata Rozmnażanie Koleusa rośliny doniczkowe Róża różaneczniki róże szkodniki tulipany wiosenne prace wiosna zima zwalczanie szkodników Ćma bukszpanowa święta

Polecamy:

nigdymlodsza.blog
Wszelkie prawa zastrzeżone / All rights reserved

ogrodmaryli.blog
Wykorzystywanie publikowanych treści i zdjęć we fragmentach lub w całości, bez zgody autora - zabronione.
wawerski.pl
©2023 Ogród Maryli Blog | Powered by SuperbThemes & WordPress